Onze ster,
Onze ster,
Ondanks dat je er niet meer bent,
En ik je nooit heb gekend.
Weet ik dat je op me wacht,
En dat je naar me kijkt, dag en nacht.
Je ziet alles wat ik doe van af een ster, die grote daarboven heel ver.
Ik kijk altijd naar die ster als ik je mis,
En dan weet ik dat die ster van ons is.
Dat is het enige wat van jou is en van mij,
Als ik naar onze ster kijk word ik weer blij.
Reacties op dit gedicht
| Marian van de Water: | Maandag, februari 03, 2003 22:14 |
| mooi,ook ik heb en klein sterretje in de hemel, hopelijk schijnen zij vaak naar ons, groet marian |
|
| Iejoor: | Maandag, februari 03, 2003 11:05 |
| Dat zijn de mooiste sterren... Sterren, je ziet ze niet altijd, maar ze zijn er altijd...;-) Liefs, Chiara. |
|
| Jeffry: | Maandag, februari 03, 2003 10:33 |
| Zo lief die familieband, al heb je opa nooit gekend, in een prachtig gedicht... Daarboven is hij maar wat trots op je..;-) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sanny4ever | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||