moe van de pijn en al zijn verdriet
ik was moe
van het vechten
gaf toe
aan mijn gevoel
mijn gedachten
stonden op hun kop
en al dat denken
dat brak me op
nachten
zonder te slapen
de dagen doorbrengen
en alleen maar gapen
ik zocht een uitweg
door te wachten
hopend dat dat
de pijn zou verzachten
een manier om mijn
gevoelens te ontlopen
was er niet
maar wat moest ik dan
met mijn pijn en verdriet
ik kon nergens
heen
voelde me alleen
zo eenzaam
ookal stonden er zoveel
mensen voor me klaar
ik kon mijn ei niet vertellen
kreeg het niet voormekaar
uiteindelijk
ben ik zelf gaan vechten
en wonnen de goede gevoelens van de slechten
daardoor heb ik mijn leven
een nieuwe toekomst gegeven
en ook hier
heb ik gemaakt, een nieuwe start
en zal ik alles delen
wat geborgen is in mijn hart...
Reacties op dit gedicht
| Idster: | Woensdag, januari 31, 2001 08:56 |
| Jeetje...ook zo herkenbaar...ben ook bezig om een nieuwe start te maken...dus ik wens je ook veel succes !! Liefs Idster |
|
| ilona krijgsman: | Dinsdag, januari 30, 2001 06:51 |
| heel erg mooi ik hoop dat je deze weg kunt blijven volgen je komt er wel...liefs ilona | |
| Mark: | Maandag, januari 29, 2001 23:01 |
| Onwijs mooi meid...goed van je hoor!!!!! Heel veel succes met je nieuwe start!! liefs mark xxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: S.J. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 29 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||