Het sterven van de winter
Koude zou de wereld tomen
tot groen het gras weer kleurt
maar ginds - gutsend over de kale bomen
de regen die naar wolken geurt
En de hemel ontgrijst gestaag
de ijle lucht verzacht
schuchter schijnt de zon - nog vaag
De wind verliest haar kracht
Dan smelt de eerste sneeuw
huilende druppels vloeien
De winter onderdrukt een geeuw
haalt de lente uit de boeien
In een tuin - schrijnend eenzaam
staat nog een stille man
Hij kijkt wanhopig naar het raam
maar geen één die 't smelten stoppen kan
Reacties op dit gedicht
| melijsje: | Maandag, februari 03, 2003 17:19 |
| waw wat lijkt me dit een prachtig gedicht om eens door gommie te laten voordragen als die mooie tweeklanken en alliteratie mooi jook mooi :) het lijkt zo een .. impressionistisch gedicht! mooi! goed! aangenaam! goed ! mooi! :D lieve fijne meid ik wou dit even kwijt |
|
| Erna Muermans: | Maandag, februari 03, 2003 17:18 |
| hey dit is echt mooi beschreven het is een prentje van de natuur nu Erna |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jook | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||