een sneeuwmannenleven
van de sneeuwman die langzaam groeide
liep traagjes een kleine druppel
tegenwoordig uit gewoonte
terwijl hij als een bloem ‘openbloeide’
de stralen van de zon staken
als lansen door zijn geest
en lieten hem langzaam water braken
toch waren er korte vriesperioden geweest
waarin het snikken geen adem had
maar toen hoop zich ontwikkelde
werd ze telkens weer als prooi verscheurd
en langzaam waadt hij in eigen nat
dat het proces enkel in de hand werkt
toch blijft hij sterk en hijst de hark
waarmee hij zich optrekt tot een zachte wolk
die de stralen in haar wolligheid verzacht
en blijft met hervulde moed in het park
liep traagjes een kleine druppel
tegenwoordig uit gewoonte
terwijl hij als een bloem ‘openbloeide’
de stralen van de zon staken
als lansen door zijn geest
en lieten hem langzaam water braken
toch waren er korte vriesperioden geweest
waarin het snikken geen adem had
maar toen hoop zich ontwikkelde
werd ze telkens weer als prooi verscheurd
en langzaam waadt hij in eigen nat
dat het proces enkel in de hand werkt
toch blijft hij sterk en hijst de hark
waarmee hij zich optrekt tot een zachte wolk
die de stralen in haar wolligheid verzacht
en blijft met hervulde moed in het park
Reacties op dit gedicht
| Jeffry: | Maandag, februari 03, 2003 22:15 |
| En zijn hoge hoed af voor jou gedicht...heerlijk! | |
| Marian van de Water: | Maandag, februari 03, 2003 22:01 |
| wat schrijf jij prachtig.Daar kan ik nog een hoop van leren groetjes marian |
|
| MayadeBij: | Maandag, februari 03, 2003 19:54 |
| sasquat (ofzo, yeti voor de simpele geesten)(jaikja) (hoop jij ook nog steeds dat hij bestaat?) Lees je graag, | |
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||