gescheiden ouders
elke dag weer.
keer op keer
schreeuwen ze door het huis
je blijft maar zo stil als een muis.
je durft niks te zeggen
als ze je sávonds in bed leggen
en als ze vertrekken begint het weer
en elke keer wort het meer.
je kunt het niet verdragen.
je wacht alleen maar tot die pijnlijke dagen
dat je ouders uitelkaar gaan.
jou leven is meteen naar de maan.
pijn en verdriet tegelijk.
je bent je houvast kwijt.
s'nacht lig je in bed te mompelen.
hoe graag je ze eens onder zou dompelen
dan stoppen ze vast met ruzieen.
en blijven jullie voor altijd met zijn drieen.
einde
keer op keer
schreeuwen ze door het huis
je blijft maar zo stil als een muis.
je durft niks te zeggen
als ze je sávonds in bed leggen
en als ze vertrekken begint het weer
en elke keer wort het meer.
je kunt het niet verdragen.
je wacht alleen maar tot die pijnlijke dagen
dat je ouders uitelkaar gaan.
jou leven is meteen naar de maan.
pijn en verdriet tegelijk.
je bent je houvast kwijt.
s'nacht lig je in bed te mompelen.
hoe graag je ze eens onder zou dompelen
dan stoppen ze vast met ruzieen.
en blijven jullie voor altijd met zijn drieen.
einde
Reacties op dit gedicht
| Yvonne Reints: | Zondag, juni 01, 2003 13:29 |
| ik voel met je mee want ik heb dat ook meegemaakt. wij waren alleen met zijn vijven. er is nou meer evenwicht in je leven en dat maakt het leven alleen maar beter. kuzz Yvonne |
|
| MiSsCrAzY: | Dinsdag, november 26, 2002 19:48 |
| ik weet hoe het is mijn ouders zijn 2 jaar geleden gescheiden en moet nu elke keer en keuze maken met oud & nieuw en doet me vreselijk veel pijn daarom haat ik de maand DECEMBER :( Kussssies MiSs Mooi gedicht |
|
| Navilana: | Zondag, februari 04, 2001 12:18 |
| Ik weet hoe het is,de ruzies,het lawaai.Mijn ouders zijn onlangs gescheiden,maar het is nu beter zo..Sterkte.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: manon | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 29 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||