zonder jou
Zonder jou
Hoor ik daar je voetstap op het grind
Knarsend tergend langzaam naderbij
Jij zo door mij bemind
Dat alles is nu voorgoed voorbij
Hoor ik daar je stem zo stil en zacht
Het was enkel de kille noorderwind
Die waait met volle kracht
En mijn hart doet krimpen als een kind
Dat bang is in de nacht
Hoor ik daar de deur die slaat
Kom binnen, je bent verwacht
Er is niemand nog waar ik tegen praat
Enkel eenzaamheid en onmacht
En de tijd die traag vergaat
Ignace Meisman
Hoor ik daar je voetstap op het grind
Knarsend tergend langzaam naderbij
Jij zo door mij bemind
Dat alles is nu voorgoed voorbij
Hoor ik daar je stem zo stil en zacht
Het was enkel de kille noorderwind
Die waait met volle kracht
En mijn hart doet krimpen als een kind
Dat bang is in de nacht
Hoor ik daar de deur die slaat
Kom binnen, je bent verwacht
Er is niemand nog waar ik tegen praat
Enkel eenzaamheid en onmacht
En de tijd die traag vergaat
Ignace Meisman
Reacties op dit gedicht
| Iejoor: | Woensdag, februari 05, 2003 13:57 |
| Horen voortgebracht uit herinneringen... Die gaan niet verloren, nooit... Sterkte, Chiara. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: evy meisman | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||