wachten is hetzelfde als niet wachten
evengoed onbevredigend en bedrieglijk
hij bestaat wel, hij wervelt langs
als een nimmer ontstoken lucifer
hij verschijnt sporadisch
kijkt me smalen aan
met zijn blauwe
bruine en groene ogen
daar staat hij dan
telkens een pril gezicht
olijfgroene blikken en nonchalant haar
dat is alles
ik kijk opnieuw, hij zegt niets
hij glimlacht, hij knipoogt niet
hij is weg, onvindbaar voor de tijd
die nog ontworpen moet worden
wat als, maar hoe kon ik, of,
geen antwoord, herinnering
tranen plus gekrijs als bijwerking
toeval als excuus
ervaring als besef
voor de prins die verschijnt
en verdwijnt
Auteur: Armand Manoochehry | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 05 februari 2003 | ||
Thema's: |