De dichter
De deur gaat dicht
het raam wordt geblindeert
de eerste lampjes gloeien
wanneer de dichter
schrijven gaat
Gezeten achter zijn bureau
op een makkelijke stoel
zweeft hij met zijn pen
over het witte ongekreukelde blad
Krult wat letters
op de tafel
schaaft het woordje
liefde eraf
leg zijn eerste geschreven woorden
in een jasmijnenblad
De deur gaat dicht
de kamer is verstild
hij zweeft met zijn pen
over het papier
Over heuvels klimt hij
met gemak
legt zich terusten
in de dalen
en opent in de prille ochtend
het zonnegordijn
het raam wordt geblindeert
de eerste lampjes gloeien
wanneer de dichter
schrijven gaat
Gezeten achter zijn bureau
op een makkelijke stoel
zweeft hij met zijn pen
over het witte ongekreukelde blad
Krult wat letters
op de tafel
schaaft het woordje
liefde eraf
leg zijn eerste geschreven woorden
in een jasmijnenblad
De deur gaat dicht
de kamer is verstild
hij zweeft met zijn pen
over het papier
Over heuvels klimt hij
met gemak
legt zich terusten
in de dalen
en opent in de prille ochtend
het zonnegordijn
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Donderdag, februari 06, 2003 13:46 |
| wauw...... een dichter zoals jij voert de lezer zonder moeite mee door dag of nacht...... prachtig.... |
|
| Erna Muermans: | Donderdag, februari 06, 2003 10:06 |
| heerlijk die zonneschijn achteraf je bent het donker kwijt groetjes Erna |
|
| Jeffry: | Donderdag, februari 06, 2003 00:55 |
| ken het gevoel...je schrijft uit een dichtershart... bravo! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||