Voorspellend bedrog
ik schijn te willen doorgronden de landkaart van de sterren laat de glans zijn kracht versperren zijn ogen in het hoofd verbonden reik ik het liefst met vier handen om het doel in mij te bereiken voel de blikken het ontwijken tijdelijk blind liet liefde stranden gehuld in vele gouden lagen gesprenkeld op de warme huid drijft het mierzoete uit de mond Bedrog creëert de meeste vragen lacht de waarheid voorspelling uit de waan zal vallen op de harde grond
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Donderdag, februari 06, 2003 15:08 |
| Mooie ja! | |
| Iejoor: | Donderdag, februari 06, 2003 11:46 |
| Al is de grond nog zo hart, er is plaats genoeg voor mooie dingen. Ook voor jou Patricia! Goed verwoord...! liefs, Chiara. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: PatriciadP | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||