Eens kon ik…
Eens kon ik houden,
Houden.. van wie dan ook.
Eens kon ik denken,
Denken… bij de geur die ik rook.
Eens kon ik voelen,
Voelen… wat jij betekende voor mij.
Eens kon ik beleven,
Beleven… de seconde die jij doorstond aan mijn zij.
Nu is het voorbij,
Voorbij.. het leven met jou.
Geen warmte, geen liefde,
Liefde…die ik niemand toe vertrouw.
Ik ben veranderd, gesloten,
Gesloten… in de zin van het woord.
Geen gevoelens, wel tranen,
Tranen… komend uit een lichaam onwerkelijk verstoord.
Hoe kan ik ooit nog dienen als mens,
Als mens.. met een bestaan,
Geen vijand maar een vriend,
Een vriend…waarbij iedereen zich kan laten gaan.
Eens was ik gelukkig,
Gelukkig… met de wereld om me heen.
Nu ben ik verdrietig,
Verdrietig… om jou alleen!