Moe van de mensen
Moe van het leven
Moe van de grenzen
Moe van het geven
Het voelt alsof ik slaap
Maar in je slaap voel je niets
Het is alsof ik nergens echt ben
Maar toekijk vanaf een hoog iets
Maar als ze me slaan
Voel ik me weer leven
En wil ik weer gaan
Naar de plek waar ik niet hoef te geven