de XII werken (5 van 13)
V. De Stymphalische Vogels
verleden beelden strijken neer
en schieten met scherp
geslepen gedachten
raken huid waar jij al kwetste
tranen bloeden monddood
ik, aangeraakt
verkeerd geraakt, getroffen
toekomst nooit zonder jou
verjagen maar hoe stil
zou ik krijsen, mijn schreeuw
verdrijft niet eens de beelden
woorden raken hard de lucht
betrekt de bliksemklank treft (niet
jou) die oude wonde strelend, doofstom
verdriet vedert verbittering
(blijft jouw naklank steeds luider?)
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Zondag, februari 09, 2003 02:56 |
| deze reeks is echt wel schitterend....... ik blijf nieuwsgierig naar de volgende uitkijken..... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pooky | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||