meisjje: | Zondag, oktober 31, 2010 16:43 |
Prachtig, precies hoe ik me nu voel.... | |
angel: | Vrijdag, mei 18, 2001 16:50 |
dag simone, toen ik dit gedicht leesde kreeg ik opeens het gevoel of er een tweede persoon rond liep met dezelfde gedachten als mij. maar jij en ik zijn dus niet de enigste. maar ik heb een ding geleerd, je moet mensen leren vertrouwen en als ze iets zeggen menen ze dat ook meestal. Ik begin soms te wenen zonder dat daarvoor een reden is, maar daarna voel ik me opgelucht precies of er een beschermengel boven je hangt en die je altijd steunt. je mag me altijd een mail sturen als je m |
|
Br@m: | Zondag, mei 13, 2001 13:50 |
prachtig gedicht!!!! soms ben ik ook wel eens op zoek naar mezelf!!!! 'k ben dan altijd blij dat ik weet dat er nog mensen zijn met dit probleem! |
|
veerle: | Vrijdag, mei 11, 2001 23:11 |
ja ik begrijp best wat je bedoeld,ik dacht dat ik de enige was die dat voelde, maar ik ben blij dat ik niet alleen ben.Jij waarschijnlijk ook! :) Soms denk ik dat ik klaar ben voor een gekkenhuis want ik voel me ook soms zo leeg en nutteloos en ik zou wel kunnen in tranen uitbarsten en ik weet nie waarom. Ik weet dus niet waar de oorzaak ligt, een vervelende situatie dus, ik begrijp je volkomen. Als er iets is , ik wil altijd eens babbelen met u , het zou mij persoonlijk ook goed doen. |
|
Mariska: | Woensdag, mei 09, 2001 12:17 |
hoi met mariska.ik wil graag reageren op je gedicht.ik vind het een supper mooi gedicht.en soms vraag ik me zelf ook af of ik me zelf ook ken.ik schrijf zelf ook gedichten. ik bedoel ik begin er mee.maar jah heb je dit zelf geschreven...?want als je weer een gedicht schrijf wil je het dan ook aan mij sturen. alvast bedankt. Mariska...? |
|
karin: | Dinsdag, mei 01, 2001 17:48 |
ik heb heel weinig zelfvertrouwen,maar dankzij mijn vriend waar ik veel mee praat kom ik er steeds weer een beetje bovenop. ik ben niet slank en ik denk altijd maar dat iedereen me daarop aankijkt terwijl dit niet zo is. praat erover,dan lukt het misschien om jezelf beter te voelen! | |
karin: | Dinsdag, mei 01, 2001 17:44 |
ik vind het een heel mooi gedicht! ik denk namelijk ook zo,maar ik ben nu bezig om anders te gaan denken,al is dat best moeilijk! | |
ons engelke: | Maandag, april 30, 2001 00:02 |
dag meisie wees gerust da ge zekers nie de enigste zijt met zo een gevoel. ik loop daar al heel lang mee en heb de indruk dat niemand mij verstaan kan. maar naar het schijnt gaat dat wel over. nie dak het zo zeker ben. maar alsk mij zo voel schrijfk graag gedichtjes en da helpt soms of soms doet dat nog meer pijn. ma wa doen we eraan. waarom ??? da vraag ik me af. wat leert men daarmee bij ??? we zullen wel zien, en probeer toch maar veel leute te maken. da probeer ik, dan denk ik daar |
|
noortje: | Maandag, april 23, 2001 23:26 |
wie moet je zijn als je jezelf niet bent? dat vraag ik me nou ook al heel lang af..... |
|
Angelique: | Zondag, april 22, 2001 15:09 |
Hallo Simone. Ik heb dat ook dat ik het gevoel heb dat niemand van me houdt en dat je dan maar beter dood kan zijn maar toch zijn er mensen die wel van je houden. Al weet je dat niet, soms vraag ik me wel eens af of ik goed bij mijn hoofd ben om zo te denken dat je beter dood kan zijn want ik ben pas 14 jaar en ik heb nu al geen zin meer. Maar je bent niet de enige die het heeft dat zag ik ook aan al die reactie's. Maar ik vind je gedicht prachtig. Groetjes en veel liefs van |
|
margreet: | Vrijdag, april 20, 2001 13:33 |
Hoi meisie, ik weet precies hoe je je voelt.Het is helemaa niet raar hoor. Ik zi er al heel lang mee, een paar jaar. Ik ga ook naar een psycholoog. Maar die snapt me ook niet. Lees mijn gedichten ook maar eens (margreet). Never give up! xxx margreet | |
ikke: | Donderdag, april 19, 2001 21:16 |
tja..ik word er stil van. er zijn meer gedichten, wanneer ik die lees dat ik denk "die had ik kunnen schrijven". helaas voel ik me ook zo. het komt ook allemaal goed, dat weet ik zeker, maar hoelang duurt het nog? groetjes van mij |
|
Tessa: | Dinsdag, april 17, 2001 10:34 |
Jammer genoeg heel herkenbaar.Ik denk ook te veel na. Mischien kunnen we eens mailen |
|
cynthia: | Zondag, april 15, 2001 23:48 |
lieve simone heel erg herkennend ik denk dat iedereen dat wel eens heeft xxx cynthia |
|
melissa: | Zondag, april 15, 2001 14:38 |
ik vind het een vree schoon gedicht net wat ik zocht voor mijn schooltaak! bedankt he! enne blijven schrijven! groetjes en nog veel geluk! |
|
Karin: | Zaterdag, april 14, 2001 22:13 |
Dag Simone, En of ik dit niet ken. Wanneer ik dit gedicht lees, heb ik de indruk dat je over mij bezig bent. Ook ik ben op zoek naar mezelf en denk ook dat ik naast jou niet de enige ben. De ene staat daar al wat vroeger bij stil dan de andere maar iedereen wordt weleens met die gevoelens geconfronteerd en daar ben ik vast en zeker van overtuigd. Blijf schrijven,...schrijf het van je af en op een dag zal je kunnen zeggen: "This is who I am,..." Veel succes en vooral heel veel moed op de zoek |
|
annemarie: | Woensdag, april 11, 2001 23:44 |
hey meid. het is een heel mooi gedicht en ik vind het heel knap dat je dat zo op internet durft te zetten. Jij bent echt niet de enige met zo'n gevoel. Ik heb het ook heel erg gehad. ik ben nu bijna 16 en heb het ergste denk ik wel gehad. ik kan onderhand weer beginnen met het oppakken van m'n leven. Hou alsjeblieft de volgende zin altijd in je achterhoofd: pijn is onvermijdelijk, maar lijden is en keuze. Dus als jij wilt doorgaan dan kan je dat ook. Want je hebt het heft in eigen h |
|
ilona: | Woensdag, april 11, 2001 20:06 |
beste simone ik heb dat gevoel ook heel vaak hoor dan denk je dat niemand om je geeft terwijl dat wel zo is dat je er helemaal alleen voor staat je voelt je dan alleen en verlaten door iedereen maar dat heeft echt iedereen ik voel het nou ook omdat het net uit is met mijn vriend waar ik veel van hield maar ik moet door en over een tijdje gaat het weer beter met me omdat ik dan pas besef hoeveel mensen om mij geven veel liefs ilona |
|
Rineke: | Woensdag, april 11, 2001 11:30 |
ik voel me net zo... | |
Fleur: | Maandag, april 09, 2001 13:01 |
Hoi Simone, ik vind het een heel erg mooi gedicht..:) Herken ook zeker wel wat je schrijft, zo voelde ik me een tijdje geleden heel erg...nu nog steeds wel af en toe.. maar wel minder gelukkig :) Tis echt heel mooi...! Liefs, Fleur |
|
Michaël Timmermans: | Donderdag, april 05, 2001 23:39 |
Ik weet hoe je voelt. Ik heb dat gevoel dagelijks. Maar ik heb er met iemand er over gepraat en dat helpt, doe dat ook eens. |
|
nynke: | Donderdag, april 05, 2001 22:01 |
hoi simone, Ja ik ben de zoveelste die gaat zeggen, dat ik dit ook vaak voel. ik zit er nu ruim 4 jaar mee. ik praatte er met niemand over maar nu wel, met me vriend die hetzelfde heeft meegemaakt. soms gaat het goed maar soms ben ik in een diep dal. ik begin het nu maar te accepteren want er tegen in gaan helpt niet meer. als je me wilt mailen mag dat altijd. veel liefs nynke |
|
shirley: | Dinsdag, april 03, 2001 22:42 |
ik vind het echt een heel mooi gedicht. ik weet precies hoe je je voelt, ik heb er nu al bijna een jaar last van. het maakt me verdrietig en onzeker. Ik ga nu dingen doen die ik echt heel leuk vindt, zodat ik alles om me heen even vergeet. Ik heb vorige week eindelijk na al die tijd iemand gevonden waar ik tegen kan praten en die mij volledig begrijpt. daardoor weet ik toch dat niet iedereen hetzelfde is en dat er toch mensen zijn die je kunt vertrouwen en die er voor je willen zijn |
|
Patricia: | Dinsdag, april 03, 2001 21:37 |
je bent echt niet alleen ik weet wat je nu meemaakt ik heb daar zelf al bijna een 1 jaar last van al die vragen die door je hoofd heen gaan ik geef je een goeie raad zoek hulp voordat het te laat is heb ik ook gedaan anders was ik er nu niet meer en je gelooft het misschien niet maar er zijn wel mensen die van je houden alleen daar moet je nog achter komen heel veel sterkte je mag altijd mailen groetjes patricia |
|
Eve: | Vrijdag, maart 30, 2001 11:07 |
Als je je echt zo voelt ben je niet de enige. Ik heb me ook zo al gevoeld en gelukkig ben ik er bovenop geraakt, maar ik heb soms nog wel moeilijk. Dank zij enkele vrienden is het me wat gelukt maar ik moest mezelf wel grotendeels zelf helpen, ik was het vertrouwen zelf kwijt in iedereen. En nu heb ik iemand die naar me luisterd, echt luisterd. Gelukkig maar en dat doe ik ook bij haar want zij heeft het ook soms moeilijk en voelt hetzelfde wat jij voelt. Het is soms wel heel moeilijk om uit deze | |
anoniem: | Woensdag, maart 28, 2001 20:42 |
ik voel me ook vaak zo | |
Shiring: | Maandag, maart 19, 2001 14:00 |
Ik herken mezelf in jou gedicht! En de vragen die je beschrijft gaan ook door mijn hoofd. Ik probeer mezelf meer open te stellen voor anderen en mezelf te accepteren wie en wat ik ben, dat helpt echt waar! | |
ashley: | Zondag, maart 18, 2001 19:59 |
ik vond het een heel mooi gedicht, die ik zeker voor mijn werkstuk gaat gebruiken! dank je wel! |
|
Yvonne: | Zondag, maart 18, 2001 00:31 |
Ja iedereen heeft denk ik dat gevoel wel eens. Ik heb het ook wel eens. Soms vraag ik me af of er wel een doel is in het leven. Het leven bestaat vaak uit pijn en afscheid nemen, maar het zijn de leuke dingen die me op de been houden. | |
Pernella: | Zaterdag, maart 17, 2001 13:06 |
prachtig. er zijn zeker mensen die zich ook zo voelen ik ook maar ik mail je! |
|
little horselover: | Vrijdag, maart 16, 2001 17:42 |
Mooi gedicht.. Ik herken 't ook.. -xx- Little horselover |
|
leenhendryckx: | Woensdag, maart 14, 2001 17:50 |
Iedereen zit wel eens in de knoei en ziet wel eens af. Iedereen heeft wel eens een periode wanneer hij het niet meer ziet zitten. Iedereen kan wel eens geen weg met zichzelf , komt wel eens zot, voelt zich ongelooflijk in de war, maar de meesten geraken er weer uit. Niemand verdient zo'n dingen en ik ben er zeker van dat ook jij dit niet verdient. Ik wil je zeggen praat met een goede vriend of vriendin. En één goede raad: te veel denken is niet gezond!! leentje |
|
Giovanni: | Dinsdag, maart 13, 2001 18:46 |
Lieve Simone, Zo'n mooi gedicht als jij hier opschrijft heb ik nog nooit gelezen... Wat prachtig hoe jij je gevoelens verwoordt. Ik vraag me veel dingen af nu.. Wat je leeftijd is, wat er met je is gebeurd dat je je zo moet voelen. Ik zal je zeker ook mailen maar eerst wou ik dit berichtje nog even bij je achterlaten. Heel veel liefs en een kus van Giovanni |
|
janine: | Vrijdag, maart 09, 2001 23:18 |
Ik voel mij op het moment precies hetzelfde als wat jij in je gedicht weer geeft. Ik heb een behoorlijke rot tijd achter me waardoor ik erg aan mezelf twijfel. Ja, ik vraag me ook af of als ik dood ga dat nou zo erg is want iedereen vergeet je denk ik toch na een bepaalde tijd. Aan een vriendin heb ik het eens laten vallen en zij zegt dan dat ze me nooit zal vergeten. Inplaats dat ik blij ben denk ik dan weer van Ja, ja dat zal wel!!!! | |
Lieve: | Vrijdag, maart 09, 2001 22:51 |
je bent zeker niet alleen. Ook ik weet niet wie ik ben, voel mij alsof niemand van me houdt. Als je wil praten stuur gerust eens een mailtje Lieve |
|
katia: | Zondag, maart 04, 2001 22:26 |
hey heb je gedicht door gestuurd gekregen van een vriend en werd er stil van heel stil zelfs van en toen ik je leeftijd hoord nog stiller ik bewonder je daar in en je mag me steeds gedichten toe sturen dat zal echt blij verheugen echt waar doe zo verderxxxxxxxxxxx | |
katia: | Zondag, maart 04, 2001 22:26 |
hey heb je gedicht door gestuurd gekregen van een vriend en werd er stil van heel stil zelfs van en toen ik je leeftijd hoord nog stiller ik bewonder je daar in en je mag me steeds gedichten toe sturen dat zal echt blij verheugen echt waar doe zo verderxxxxxxxxxxx | |
Kathleen: | Donderdag, maart 01, 2001 15:24 |
Je bent zeker niet alleen, ik heb dat gevoel heel lang gehad en heb anderen gekwetst, ondertussen weet ik wie ik ben en voel me terug gelukkig en mijn omgeving ook! Het gaat voorbij, wees gerust! | |
anne: | Woensdag, februari 28, 2001 15:17 |
wat een leuk gedicht, ik ken het wel, ik durf mezelf nooit te zijn. | |
mariam: | Maandag, februari 26, 2001 10:30 |
echt een leuke gedicht soms voel ik me ook zo |
|
sandra: | Zondag, februari 25, 2001 21:24 |
Ook ik vraag me wel eens af wie ik ben en of ik mezelf wel ken .Jaren was ik denk ik mezelf niet en nu probeer ik uit alle macht mezelf te leren kennen.Dagen zijn erbij dat ik weg wil en met niemand meer wat nodig wil hebben gewoon rust.Vaak voel ik me ook alleen met mijn gevoel ook al heb ik vrienden die mij overal bij steunen en toch voel ik me alleen met mijn gevoel.Bij mij klopt er ook niets op dit moment.Uit alle macht probeer ik er bovenop te komen,maar het valt niet mee.Je gedicht sprak m | |
Pim: | Donderdag, februari 22, 2001 01:08 |
Lieve Simone, Sinds enige tijd heb ik de zelfde ervaring en ik ben 63 jaar. Wanhoop dus niet...probeer iemand te vinden om er over te praten of uit je door het op te schrijven zoals je nu gedaan heeft in het gedicht. Absoluut niet wanhopen meid. Het mag moeilijk lijken, maar je komt er uit. Je gedicht sprak mij heel erg aan. Moed houden, veel liefs en kop op! |
|
een meisje: | Dinsdag, februari 20, 2001 17:39 |
he simone erg mooi gedicht ik zie er wel wat van mezelf in. ik zou zeggen probeer jezelf terug te vinden zamen met vrienden maar dat lukt niet altijd meestal moet je het van jezelf alles alleen doen nou sterkte xxx | |
Baske: | Maandag, februari 19, 2001 15:08 |
je bent niet alleen Simone! wanhoop kan een mens ver drijven...soms zie je alleen nog de dood als verlossing...maar weet Simone dat er op deze aarde toch altijd iemand is die van je houdt...verlies de moed niet! |
|
marcha: | Zondag, februari 18, 2001 20:39 |
heel mooi gedicht, vooral de laatste zin vond ik erg goed. Ik maak zelf ook vaak gedichten en ik ben van plan om hier binnenkort ook een bericht neer te zetten. Je schrijft denk ik ongeveer wel een beetje over het zelfde onderwerp als ik.Ik vind het ook leuk om daar dan andere gedichten over te lezen. | |
Natalie: | Zondag, februari 18, 2001 12:29 |
ik ben heel angstig dat ik nooit begrepen word en dat ik er in deze wereld alleen voor sta , ik in de war , ik voel me leeg , dit gedicht typeert heel goed wat ik voel en bewijst dat ik toch niet de enige ben met zo een angst dank je |
|
Jeff: | Zaterdag, februari 17, 2001 18:26 |
zo herkenbaar in mij | |
someone: | Woensdag, februari 14, 2001 20:40 |
hoi het is een heel mooie gedicht, want het zijn je gevoelens. zulke gevoelens heeft iedreen wel. het is belangrijk dat je over kan praten.... hier heb je al een luisterend hoor. ik hoop dat je terug schrijf groetjes someone |
|
...: | Dinsdag, februari 13, 2001 14:19 |
The tragedy of it is that nobody sees the look of desperation on my face. Thousands and thousands of us, and were passing one another without a look of recognition. | |
Monique: | Maandag, februari 12, 2001 17:35 |
Ik denk dat iedereen wel eens heeft. Ik heb zelfs een soort gelijk gedicht geschreven. wel heel mooi gedaan | |
Monique: | Maandag, februari 12, 2001 17:35 |
Ik denk dat iedereen wel eens heeft. Ik heb zelfs een soort gelijk gedicht geschreven. wel heel mooi gedaan | |
Dezuttere Jeff: | Donderdag, februari 08, 2001 08:05 |
Simone jij schrijft hier woorden neer, waar ik mij compleet in terug vind, en weet je ,ook ik zou graag zoveel vragen beantwoord willen hebben, prachtig hoe u uw gevoelens verwoord. | |
Dezuttere Jeff: | Donderdag, februari 08, 2001 08:03 |
Simone jij schrijft hier woorden neer, waar ik mij compleet in terug vind, en weet je ,ook ik zou graag zoveel vragen beantwoord willen hebben, prachtig hoe u uw gevoelens verwoord. | |
Cary: | Woensdag, februari 07, 2001 20:36 |
Hoi Simone, Ik zal me even voorstellen. Ik ben Cary 19 jaar. Ik heb 2 maanden geleden mijn vijf jarige relatie verbroken. En ben in jaar 2000 drie vrienden verloren. Heel wat meegemaakt dus. Op het moment zit ik ook in een fase van wie/wat/hoe ik ben. Ik weet af en toe ook niet meer wat ik wil. De ene keer wil ik eruit springen, en de andere keer trek ik me eigen heel erg terug. Het gedicht wat jij hebt geschreven kwam heel erg in de richting hoe ik me nou voel. Ik kan je al wel |
|
Hilde: | Dinsdag, februari 06, 2001 09:12 |
Lieve Simone, Ook voor mij is dit heel herkenbaar. Maar elk mens is uniek, en mag er zijn. Ook jij! Al voelt dit bij nou nu even anders.Ik begrijp wat je bedoelt. Blijf zoeken naar jezelf. Naar je eigen identiteit!! Vroeg of laat zul je het vinden. Echt!!! |
|
Bea: | Maandag, februari 05, 2001 14:18 |
ik herken dit gevoel ,erg mmooi gedicht | |
auke: | Maandag, februari 05, 2001 06:30 |
mooie gedicht simone :-) heb je tekst gebruik om naar iemand testuren (geheime liefde) om te laten zie hoe ik me voel erg he. 40 jaar en vlinders in mijn buik, het voelt super maar toch onzeker. kop op laat je koppie niet hangen je hebt maar 1 leven maak er wat moois van. XXX | |
Tiina Van hecke: | Zondag, februari 04, 2001 21:02 |
ik ken je gevoel al jaren!! heb je iemand nodig? mail me. xxxx |
|
Tiina Van hecke: | Zondag, februari 04, 2001 21:01 |
ik ken je gevoel al jaren!! heb je iemand nodig? mail me. xxxx |
|
saskia: | Zondag, februari 04, 2001 20:47 |
een heel mooi gedicht.zon gevoel heb ik nou ook altijd.is er wel iemand die van me houd.je alleen voelen zomaar kunnen huilen. | |
: | Zondag, februari 04, 2001 16:05 |
hey,heb jij ook soms limeriken ,zo ja ,zou je die dan nog vandaag willen doorsturen naar :skatefreak201@hotmail.com alvorens bedankt |
|
margot: | Zaterdag, februari 03, 2001 18:04 |
Lieve Simone Ik vind het een erg mooi gedicht, en ook ik herken mezelf er in, zoals vele anderen die hier al een reactie hebben achter gelaten. Ik dacht altijd: "ik zal wel de enige zijn die dit zo voelt" Niet dus... xxx Margot |
|
Saskia: | Vrijdag, februari 02, 2001 11:22 |
Lieve simone, Ik herken het, maar wie niet? Zijn we nog allemaal wel onzelf? Ik heb nu hulp gezocht en ik hoop eruit te komen... Ik hoop voor jou dat jou dat ook lukt! Je weet mij in ieder geval te vinden! Veel liefs Saskia |
|
naomi beverloo: | Woensdag, januari 31, 2001 18:05 |
Ik ben ook al heel lang bezig om mezelf te vinden. Ben ik mezelf wel? Wie ben ik ? Allemaal vragen zonder antwoord. Ik hoop dat je er snel uitkomt!! Als je wilt praten weet je me te vinden.... | |
jolanda: | Woensdag, januari 31, 2001 14:30 |
Hallo Simone Ik kan me heel goed indenken wat je voelt. Ik worstel nu sinds 3 maanden met dit probleem. Groetjes Jolanda |
|
ineke: | Woensdag, januari 31, 2001 08:16 |
mooi gedicht en heel herkenbaar ik ben 40... en weet nog steeds niet wie ik echt ben. hoop me zelf ooit nog eens te vinden | |
Dorien: | Dinsdag, januari 30, 2001 23:38 |
ja ik ken mezelf hier heel goed in... En zoals ilona zei praten helpt ja, maar ik doe dat eigelijk niet want kan niet goed over mijn gevoelens praten ,misschien ken je je daar zelf ook wel een beetje in... Als je behoefte hebt aan steun je kan altijd bij me terecht hoor. Mail me maar en ik antwoord zo snel mogelijk!!! -xxx- | |
ilona krijgsman: | Dinsdag, januari 30, 2001 15:12 |
tuurlijk heeft iedereen dit wel eens ik herken me er erg in hoor...maar praten erover wil helpen..doe het maar dat zal je op luchten.. | |
Auteur: Simone | ||
Gecontroleerd door: shelby | ||
Gepubliceerd op: 30 januari 2001 | ||
Thema's: |