ik probeer het maar te ontwijken
maar kan er niet aan ontwaken
er zijn dingen die ik moet verwerken
en nog dingen die ik moet bewerken
vergeten zal ik het allemaal nooit
een plaats geven dat misschien ooit
maar waarom zie ik haar dan zo lijden
in deze periode, in deze tijden...
ik wil der niet meer afstoten
maar in me armen kunnen nemen
maar wanneer het zover is...
dan stoot ik der af... ben ik bang...
wie kan mij daar ooit mee helpen
gaat dit ooit nog eens een x over
kan ik dan doen wat ik zelf wil
hoef ik dan niet meer bang te zijn
ik ben bang om vernederd te worden
bang om weer terug te vallen in de put
bang om weer een confrontatie aan te gaan
bang om weer machteloos te staan...
hulpeloos aan de grond, alleen en verlaten
dat is wat ik wil vermijden wat ik wil laten
terug in die tijd wil ik niet meer gaan
alleen er al aan denken kan ik niet meer aan...