Ik praat met mijn ma
Ze pakt een geniepig mes
En haalt in een genadesteek
Al mijn oude wonden open
Ik zit nou te wachten
Op iemand die mijn ziel ziet
Op iemand die mijn schreeuw hoort
Op iemand die me wilt helpen
Dus zit ik te wachten op de dood
Want er zal niemand zijn die mij opmerkt