Momenten
Momenten
Je hebt zo van die momenten
Dat je het leven niet meer ziet zitten
Dat je dood wilt
En die momenten komen steeds vaker
Al een paar keer met een mes
Op me pols gezeten
En iedere keer zag ik me ouders
Me broertjes
Me familie voor me
Hoeveel pijn zal ik hun geven
Als ik doorsnij
Maar misschien zullen ze dan eindelijk zien
Dat er ook nog een ander leven
achter dat altijd vrolijke meisje zit
Een leven dat helemaal overhoop ligt
Reacties op dit gedicht
| Sopor: | Vrijdag, maart 17, 2006 16:55 |
| De zon is er bijna en schijnt voor iedereen ... volhouden. Groetjes Sopor | |
| Elizabethh: | Maandag, april 26, 2004 12:18 |
| Dat kan je wel doen, is heel makkelijk gezegt & soms nog makkelijker gedaan...maar zou dat echt verstandig zijn? wat denk je zelf...! Dacht ik ook...... Wat je schrijft is zo herkenbaar, er is echt nietmand op deze wereld die dat gevoel niet kent...maar je bent sterk genoeg om dat niet te doen, ook ook al lijkt alles moeilijk, maar er is toch altijd hoop, anders zou niemand Glimlachen op deze wereld...toch.. Lief Elizabethh |
|
| littleilse: | Zondag, februari 16, 2003 18:01 |
| mooi gedicht ik zie mezelf hier precies in ik voel het ook zo alleen dan tegen me vrienden ik heb het ze eerlijk gezegt en ze pesten me er daarna mee ik moet het doen. ik vind het dood eng maar ben blij als ik hier weg ben. het moment zelf word dood eng, maar daar kom ik wel doorheen. ik hoop eigenlijk dat je me effe wil toevoegen op msn, ik zou graag met je willen praten kiss ilse |
|
| diepdenker: | Dinsdag, februari 11, 2003 21:34 |
| al lijkt het vrij bizar, ook ik heb het gevoel gehad. Er staan krassen op mijn armen om me altijd te doen denken aan de pijn en de woede die ik toen door me voelde. Maar ik beloof je, ook daaraan komt een einde. | |
| Dietmar Hertsen: | Dinsdag, februari 11, 2003 19:54 |
| Probeer uit dat zwarte water te komen en beklim de eeuwig witte bergen! Het is juist dat meisje, iemand die wsl niet deelt wat jij voelt, dat je zo slecht doet voelen. Kijk om je rond en zie naar de mensen die wel om je geven. Haal je oogkleppen voor het positieve er even af. Als je merkt dat er weldegelijk mensen zijn die echt heel veel om je geven, besef je ook hoeveel je leven écht waard is. | |
Over dit gedicht
| Auteur: eefie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||