Eenzame zielen van de melkweg
Daar waar de veldslagen zijn gestreden
In de grote eindeloze niets
Komen eenzame zielen bijeen
Verdreven in de vergeten tijd
Verlaten uit hun lichaam
Komen ze bijeen
Rustig zitten op de sterren
Neerkijkend op de liefde
Ze hebben geen hoop meer
Geen geluk in het gevoel
Daar in die melkweg
Los van al de pijn en het verdriet
Klanken van onverdraagbare stilte
En het gezoem van een pulserende ster
Die langzaam uitsterft
En zal vallen als een steen
Zo is het ook voor die zielen
Daar boven ons hoofd in de melkweg
Rustig zittend op dat sterretje
En wachten tot hij valt…
Iejoor: | Woensdag, februari 12, 2003 21:18 |
Kijk liever toe naar het mooie, in de spiegel.. Besef dat dat geluk wat je beschrijven wilt, en voelen wilt, ook jou niet in de steek zal laten. Vroeg of laat... Dan maar laat, maar het komt. Vecht daarvoor. Liefs, Chiara. |
|
Auteur: The Slayer | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 12 februari 2003 | ||
Thema's: |