rust maar
Daar lag je dan
uitgeput
in de kist
ik had nog een beeld
van voorheen
maar daar
was weinig meer van heel
de ziekte had je kapot gemaakt
uitgeput, vermagerd en bleek
jij was aan je eind
je rust heb jij verdiend
die ziekte
maakt alles kapot
ik weet het
maar ik geef hem klop
ik zal strijden
tot het end
ik weet dat je
dat ook gewild hebt
en gedaan
je moest eens weten
hoe geliefd je bent
zoveel mensen
rijen wachtend
alleen voor jou
bij elkaar
en alles door elkaar
waar we vroeger
tegen elkaar streden
met de voetbal
of in de kroeg
op de straat
in bendes
met messen
schoppen en slaan
nu zag je iedereen
samen bij jou staan
black and white
hollands of moluks
rouwend alleen om jou
Witte
rust zacht
uitgeput
in de kist
ik had nog een beeld
van voorheen
maar daar
was weinig meer van heel
de ziekte had je kapot gemaakt
uitgeput, vermagerd en bleek
jij was aan je eind
je rust heb jij verdiend
die ziekte
maakt alles kapot
ik weet het
maar ik geef hem klop
ik zal strijden
tot het end
ik weet dat je
dat ook gewild hebt
en gedaan
je moest eens weten
hoe geliefd je bent
zoveel mensen
rijen wachtend
alleen voor jou
bij elkaar
en alles door elkaar
waar we vroeger
tegen elkaar streden
met de voetbal
of in de kroeg
op de straat
in bendes
met messen
schoppen en slaan
nu zag je iedereen
samen bij jou staan
black and white
hollands of moluks
rouwend alleen om jou
Witte
rust zacht
Reacties op dit gedicht
| wittedraak: | Woensdag, augustus 06, 2003 09:54 |
| herken ik ergens van , mooi sterkte | |
| Liezeeuuhh: | Zondag, februari 16, 2003 17:57 |
| Prachtig!!! echt kan niets meer dan dat zeggen greetzzz *liezeeuuh* |
|
| Ryanne: | Zaterdag, februari 15, 2003 18:47 |
| echt een onwijs mooi gedicht en heel veel sterkte met het verwerken. kuzzz ryanne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *#*HIAWATHA*#* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||