al wat is, alle schuld en chaos
in en rondom de richel
naar de eeuwigheid van ‘t zijn,
van boven tot het uiteinde van beneden,
verpulverd, tot constante schoonheid
ze laat niet los, ze wilt niet zwijgen
ze weet het, ze kent de gevoelens
ieder smalend gelaat, elke snikkende smaak
en ik, kan het niet laten
MayadeBij: | Zaterdag, februari 15, 2003 10:03 |
Ondertussen alweer een keer of acht gelezen, een soort van herkenbaar mysterie, erg mooi, | |
tim balthazar: | Vrijdag, februari 14, 2003 22:41 |
heel mooi groetjes tim |
|
Auteur: Armand Manoochehry | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 14 februari 2003 | ||
Thema's: |