lani: | Maandag, februari 17, 2003 05:35 |
dat rotgevoel als je jezelf voelt verstijven , dat je bang bent van iemand en nooit weet of je weer iets fout doet. nooit weet wat die boosheid bij die ander uitlokt. je agressor. en dan die opluchting, dat vrije gevoel dat je weer ademen kan en mag... prachtig omschreven lieve tim! knuff van mij ;) en verzorg je vinger :P |
|
fay: | Zondag, februari 16, 2003 19:46 |
zeer mooi geschreven. ken het gevoel wel een beetje veel sterkte anne | |
greet1002: | Zondag, februari 16, 2003 14:12 |
Mooi gedicht. xxx Greet |
|
herfstkind: | Zondag, februari 16, 2003 13:52 |
Na regen komt altijd zonneschijn... Mooi geschreven liefs |
|
hadassah: | Zondag, februari 16, 2003 13:20 |
soms, speelt er angst verdried en onmacht in een mens. maar in elk duister plekje op de wereld, zal ooit een kier komen, iemand met een kaars in de hand, om je licht te schenken. mooi gedicht tim, echt prachtig. |
|
laura198517: | Zondag, februari 16, 2003 12:50 |
apart maar mooi, dikke kus van mij... | |
Guan: | Zondag, februari 16, 2003 12:34 |
Je bent heel gevoelig. Te gevoelig en weet je heel herkenbaar... heel goed beschreven Groetjes |
|
Guan: | Zondag, februari 16, 2003 12:34 |
Je bent heel gevoelig. Te gevoelig en weet je heel herkenbaar... heel goed beschreven Groetjes |
|
Auteur: tim balthazar | ||
Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 16 februari 2003 | ||
Thema's: |