met zijn verlangens
op zak..
vaart hij uit voor
2 maanden
een hele tijd zonder gezin..
voelt hij zich allerminst
op zijn gemak..

al gauw zitten ze op ruwe zee
waar hij droomt,
en in zijn gedachten..
heeft hij zijn
gezin met zich mee..
toch komen er veel
eenzame dagen en nachten.

een zeeman is ook maar een mens
met ook gevoel en tranen
en elke nieuwe reis
heeft hij de angst
komen we ooit nog samen?
want hoe ruw de zee
ooit ook kan zijn..

het heet niet voor
niets de woelige baren..
en misschien komt er ooit een dag..
dat zijn schip gaat naar de haaien..
voorlopig heeft hij zo veel pijn
die pas wer gaat vervagen.
wanneer hij zijn gezin in de armen sluit
en weer thuis is voor vele dagen...