overpeinzing...
Hier in de hoek...
Rustig op de divan,
ging ik zitten en bekeek
de alledaagsheid
van de kamer, het behang
en het leek
of ik een vreemde was...
Met m'n eigen tas
gevat tussen twee handen,
verwonderde ik mij,
je kwam erbij en
deed me even landen
in onze eigen wereld...
Ik knipperde met m'n ogen,
bleef op onbekend terrein,
hoezeer je me ook mag mogen,
'k zal steeds een zonderling zijn.
Hier in de hoek...
Reacties op dit gedicht
| Erna Muermans: | Donderdag, februari 20, 2003 11:56 |
| bekend gevoel mooi beschreven erna |
|
| wijnand.: | Woensdag, februari 19, 2003 17:14 |
| prachtig | |
| free: | Woensdag, februari 19, 2003 17:00 |
| heel mooi...en bekend we zitten op het zelfde spoor geloof k ;) liefs free |
|
| free: | Woensdag, februari 19, 2003 17:00 |
| heel mooi...en bekend we zitten op het zelfde spoor geloof k ;) liefs free |
|
| tim balthazar: | Woensdag, februari 19, 2003 13:37 |
| heeeel mooi zonderling zijn is goed eenzaamheid niet maar die zal wel verdwijnen en hier een dikke knuffel(misschien helpt dat al) groetjes tim |
|
| waterval: | Woensdag, februari 19, 2003 11:26 |
| wat eenzaamheid met je zelfbeeld doet,..... bijzonder mooi maar droef sfeerbeeld........ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lani | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||