Mijn ziel en zaligheid ,
Te open voorheen ,
Zal sluiten tot mijn spijt ,
Want vertrouwen kan men geen.
De doelen de ik stelde ,
Waar wil ik eigenlijk heen?
Niets is als men voorspelde ,
Ik voel me gewoon alleen.
Ik ben bang voor de nacht ,
Die elke keer weer komen gaat ,
Bang want ik verwacht ,
Dat men mij overslaat.
Ik sluit mezelf door uitbundigheid ,
Geen gehoor,
Gehuld in mijn eenzaamheid ,
Ooit ga ik ervan door.
Lotte Nijhuis (05 mei 2001 )