Eens was ik gelukkig en blij
maar toen, toen kwam jij
Jij met je gezeur dat ik lelijk was en dik
je wist niet dat je me pijn deed je vond mij pesten een kick
Ik nam het waarschijnlijk verkeerd op
ik dacht ik eet niet meer, ik stop!
Ik at helemaal niks meer zelfs geen brood
en toen zat ik pas echt in de goot
Ik maakte hele grote fouten
vergat dat er mensen zijn die wel van me houden
Ik was laatst een week ziek en sliep toen vaak
ik was vaak heel moe dus dat was best een goede zaak
Maar is snapte niet hoe het kwam, hoe?
waarom was ik zo moe?
Nu weet ik het en ben ik bang
bang om te slapen voor heel lang
Misschien wel voor altijd
en dan is iedereen me kwijt
Want nu ben ik erachter dat er mensen zijn
die van me houden zoals ik ben: dik, dun, groot of klein
Ik hoop dat ik snel van dit probleem af ben
zodat ik weer kan leven zoals ik mezelf ken