Verberg je hoofd
maar in mijn handen
en huil maar uit
het was natuurlijk
een grote schrik
toen je te horen kreeg
mevrouw hij is gesneuveld
aan het front
Verberg je hoofd maar
in mijn handen
en wees maar niet bang
zo dadelijk komt
de commandant
Hij wil je wat
vragen maar
maak je niet bezorgd het
is een aardige vent
Verberg je hoofd
maar in mijn handen
en huil maar uit
wanneer je staat
bij zijn graf
Zijn heldere blauwe kijkers
je aanstaren en
willen zeggen
Moeder treur niet telang
je moet verder gaan
met je leven
Verberg je hoofd maar
in mijn handen
en wees maar niet bang
Papa legt vanavond
bloemen op het graf
| Zasan: | Zondag, februari 23, 2003 15:47 |
| Wederom prachtig. | |
| free: | Zaterdag, februari 22, 2003 23:17 |
| ik heb dit altijd een veselijke achtergrond gevonden nu maakt het jou gedciht luguber terwijl het op een andere achtergrond een andere impact geeft... het is een mooi gedicht.. liefs free |
|
| free: | Zaterdag, februari 22, 2003 23:17 |
| gedicht...ach je snapte het wel ;) | |
| Auteur: Julio | ||
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||