Hopeloos geval
Hopeloos geval
Vliegensvlug wil ik opstaan
maar een duizeling maakt
daar een einde aan
Ik zak terug en even word
alles zwart
Beelden en gedachten vervagen
Totdat ik langzaamaan weer
enkele lichtpuntjes zie
Ik kom weer tot mezelf
De stilte word verstoord
en de omgeving weer getekend
Daar zit ik dan, in elkaar gekrompen
Wat een hopeloos geval
De zwakte zo dichtbij
Zie je nou wel,
een lichaam met al
zijn ingewanden en cellen,
hoeft eigenlijk ook maar
een ding te hebben
Vliegensvlug wil ik opstaan
maar een duizeling maakt
daar een einde aan
Ik zak terug en even word
alles zwart
Beelden en gedachten vervagen
Totdat ik langzaamaan weer
enkele lichtpuntjes zie
Ik kom weer tot mezelf
De stilte word verstoord
en de omgeving weer getekend
Daar zit ik dan, in elkaar gekrompen
Wat een hopeloos geval
De zwakte zo dichtbij
Zie je nou wel,
een lichaam met al
zijn ingewanden en cellen,
hoeft eigenlijk ook maar
een ding te hebben
Reacties op dit gedicht
| Black-Wings: | Zondag, november 12, 2006 16:09 |
| Erg mooi verwoord! Liefs Black-Wings | |
| (im)mortal: | Zaterdag, juli 19, 2003 21:17 |
| mooi gedichtje kom je soms niet op de chat |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nicole Gardenier | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||