Zonder jou wil ik niet leven!!!
Die ene minuut was alles dood stil
En er volgde een stekende pijn
Ik las je woorden en slaakte een gil
Koud en kil zou het zonder jou zijn
Nooit gedacht aan wat er kan gebeuren
Dat ik jou zou kunnen verliezen
Zonder jou verdwijnen alle kleuren
Mijn hart zou voor altijd bevriezen
Gelukkig is het goed afgelopen
Want wie laat mij anders nog zweven
Toch is de angst naar binnen geslopen
Want zonder jou wil ik niet leven
Reacties op dit gedicht
| Jook: | Zondag, maart 02, 2003 00:33 |
| een doordringend stukje dicht... echt mooi! | |
| michael gandret: | Woensdag, februari 26, 2003 10:33 |
| ik vind het een indringend gedicht, je zegt wat je voelt zonder alle woorden, hee; knap. | |
| Evy*: | Maandag, februari 24, 2003 23:00 |
| geluk is zo breekbaar dat je het beter met beide handen vastneemt en er liefdevol mee omgaat. Hold on to it!!! liefs, Evy |
|
| Socrates: | Maandag, februari 24, 2003 22:57 |
| je hebt het blijkbaar zo zwaar zitten als ik het had... ben er nog altyd niet geheel over maar ik denk dat het alleen maar kan beteren. ik hoop dat je het zo spoedig mogelijk zult kunnen verwerken indien je wat steun nodig hebt, kun je me altyd een mailtje zenden. liefs, marcsjuh |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Esther Millenaar | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||