gewoonte maakt harder,maar pijn bli
Ik voel hoe een scherpe splinter
zich door mijn huid heen bijt
en bloed sijpelt uit het gat
het vlekt langzaam op de grond
als het woord hulp op een blad
zo dringen zijn scherpe woorden binnen
en laten onstuitbaar de angst winnen
mijn oog bloedt dan ook tot irritatie
en kleurloze druppels vullen spatie
het wordt gewoonte als naaldenprik
van een suikerzieke en toch bloedt hij
maar de huid werd ondertussen lederdik
ook een laag eelt kruipt stilaan over mij
zich door mijn huid heen bijt
en bloed sijpelt uit het gat
het vlekt langzaam op de grond
als het woord hulp op een blad
zo dringen zijn scherpe woorden binnen
en laten onstuitbaar de angst winnen
mijn oog bloedt dan ook tot irritatie
en kleurloze druppels vullen spatie
het wordt gewoonte als naaldenprik
van een suikerzieke en toch bloedt hij
maar de huid werd ondertussen lederdik
ook een laag eelt kruipt stilaan over mij
Reacties op dit gedicht
| kleintje: | Zondag, maart 02, 2003 20:59 |
| ik had je belooft dat ik ooit al je gedichten ging lezen maar telkens na het lezen van ieder gedicht krijg ik het koud het zijn jou woorden die over mijn scherm glijden --- proficiat timmeke weer ne voltreffer groetjes en knuffelkes van uw schatteke |
|
| sheren: | Dinsdag, februari 25, 2003 22:44 |
| Hoi ik wou je eerst even zeggen dat dit echt een goed gedicht is! Enne ten tweede wil ik je ff bedanken voor je reactie op mijn gedicht! Liefs sheren | |
| NeA: | Dinsdag, februari 25, 2003 19:31 |
| Alweer een voltreffer, Tim. Groetjes van NeA. |
|
| lani: | Dinsdag, februari 25, 2003 15:20 |
| dit is weer een mooi gedicht jongeman... insmeren, die bodylotion, insmeren!!! dat je zacht mag blijven voor diegenen die het verdienen. je bent trouwens meer dan de moeite waard! liefs x-x-x :) |
|
| hadassah: | Dinsdag, februari 25, 2003 13:44 |
| sommige prikken blijft een mens voelen. ookal word het lichaam sterker. toch dringt het nog binnen. dat is het spelletje van het leven. maar je groeit ervan... lichamelijk en geestelijk. |
|
| jackyXXX: | Dinsdag, februari 25, 2003 13:34 |
| Iets wat dagelijks terugkomt...maar nooit zal wennen, het is immers een vorm van pijn en niet van verwennen. Mooi verwoord in een gedicht, het prikken krijgt ineens een geheel ander inzicht. Eelt... kan op ieder plekje ontstaan, maar zo is het leven...wat doe je eraan. jackyXXX |
|
| Erna Muermans: | Dinsdag, februari 25, 2003 13:28 |
| dit gevoel kan ik heel goed begrijpen maar ow als de eelt eraf gekrabt wordt erna |
|
| eddy daemen: | Dinsdag, februari 25, 2003 13:25 |
| levensecht mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||