treurig maar blij..

treurig kijk ik uit het raam,
en mijn gedachten zijn ver weg.
de druppels tel ik alang niet meer,
alleen mijn hart doet zeer..

nu ligt zij in jou warme armen..
waarin ik gisteren nog lag.
maar alle toekomstdromen,
zei jij ineens gedag.

maar als je nu zou denken,
dat ik op je wachten zal.
tot zij je weer laat vallen,
dan geef ik die gedachte een knal..

want DIT is mijn leven,
al heel lang aan mij gegeven.
en dit dit vind ik laf,
je liet mij zelf raden dat je gevoelens er nog waren,

en dat ze niet naar mij..
maar naar haar toe waren.
nu voel ik nog een scherpe pijn..
maar dat zal spoedig over zijn.

ik leef mijn vrije leven weer..
wat ik leefde al zo lang.
en ben me vreselijk bewust..
wat een genot het eigenlijk is..

ga weer me eigen gang.!!!!

Geschreven door

passybloem

Reacties op dit gedicht

passybloem vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

tim balthazar:	Dinsdag, februari 25, 2003 22:45
positief opgenomen goed en mooi verwoord groetjes tim

Sjacco:	Dinsdag, februari 25, 2003 15:58
Sterkte...maar zo te lezen lukt dat heel goed. Je pakt gelijk weer een positieve draad op....

Over dit gedicht

Auteur: passybloem
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 25 februari 2003
Thema's: [Genegenheid] [Houden van] [Geluk]