onbegrepen dood
Eenzaam zijn de dagen
die ik tel zelfs mijn
naam ben ik vergeten
weet allang niet meer
wat het leven is of was
eenzaam zijn de uren die
langzaam voorbij kruipen
zo zinloos is de tijd
geworden wachtend op
het moment dat ik
voorgoed mijn ogen
zal sluiten denkend
aan wat er daarna komt
leegte vult die gedachte
want ik maak mij zelf
illusies door te denken
dat de dood zacht zal zijn
of het leven daarna in de
hemel zal zijn eerlijkheid
overvalt mij te doen denken
dat het maar een leeg zwart
gat blijft de dood is zo onbegrepen
net zoals het leven mij niet meer boeit
Reacties op dit gedicht
| eddy daemen: | Woensdag, februari 26, 2003 21:30 |
| das mooi gezegd evi mijn woorden jouw leven mijn leven zijn jouw woorden | |
| herfstkind: | Woensdag, februari 26, 2003 16:32 |
| Jou gedichten boeien my wel, jou levne my ook, jou woorden my leven... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: eddy daemen | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 26 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||