de weg van geluk
m'n leven is juist een doolhof
er is altijd een weg,maar ik kan ze niet vinden
iedere keer neem ik een weg
maar ik graak niet verder
het loopt dood,men leven loopt dood
ik ben te dom
om de uitgang te vinden,om nu eindelijk het
gebied van verdriet te verlaten
xou nu egt de juiste weg willen vinden...
de weg van geluk,mijn weg van geluk...
Reacties op dit gedicht
| tim balthazar: | Woensdag, februari 26, 2003 22:26 |
| een engel zal u de weg wijzen;-) groetjes tim |
|
| MayadeBij: | Woensdag, februari 26, 2003 22:19 |
| Duizend wegen leiden naar Rome, wel zo interessant om het -the hard way- te doen, en nee, een doodlopende straat zie je pas als je dood bent, Lobke, (als het goed is) | |
| eddy daemen: | Woensdag, februari 26, 2003 22:02 |
| die weg laat zichzelf zien lijkt mij | |
Over dit gedicht
| Auteur: spaya | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 26 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||