Gebroken door de regels van de liefde
In eenzaamheid doet ze wat ze doen moet
De wereld willen ontvluchten in stilte
Het licht in haar dooft langzaam uit
Gevoelens worden elke keer genegeerd
De toekomst word vol angst geschuwd
Tranen kunnen niet meer stromen
Haar glimlach is verloren geraakt
Bang om opnieuw liefde te voelen
Die daarna weer stilletjes dooft
Ze klampt haar vast aan de eenzaamheid
Moederziel alleen staat ze er elke dag weer
Zonder vrienden is ze "gelukkig"
Geen vriend die haar nog pijn kan doen