Raak me aan
Met je dwalende vingers dichtbij
ben ik stil en zie ik
dat je mij
zoekt waar
we elkaar niet meer verlaten
en elke scheiding
ons weer doet verlangen
naar vingers die we
koesteren
in elke
wachtende
stilte
waar onze ogen
niets meer weerstaan
ben ik stil en zie ik
dat je mij
zoekt waar
we elkaar niet meer verlaten
en elke scheiding
ons weer doet verlangen
naar vingers die we
koesteren
in elke
wachtende
stilte
waar onze ogen
niets meer weerstaan
Reacties op dit gedicht
| lani: | Zaterdag, maart 01, 2003 08:41 |
| niets aan toe te voegen... x-x-x |
|
| Erna Muermans: | Zaterdag, maart 01, 2003 01:38 |
| Prachtig verwoord victor Erna |
|
| Sheena: | Vrijdag, februari 28, 2003 21:36 |
| tot dat moment, is er er niks als wachten in stilte, tewijl de lucht tussen hen statisch zindert in tijd ... Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: victor ruhlmann | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||