Tranen
Achter mijn ogen voel ik iets prikken,
Mijn lip begint te trillen.
Voor mijn ogen komt een waas,
De waas wordt hoger en hoger,
Totdat mijn ogen overlopen.
Een traan,lichaamsvocht van het puurste soort,
Rolt langzaam langs mijn wang,
Met een harde klap valt ie op mijn schoot.
Het teken voor een volgende traan,
om in snellere vaart diezelfde weg nog eens af te gaan.
Mijn lip begint te trillen.
Voor mijn ogen komt een waas,
De waas wordt hoger en hoger,
Totdat mijn ogen overlopen.
Een traan,lichaamsvocht van het puurste soort,
Rolt langzaam langs mijn wang,
Met een harde klap valt ie op mijn schoot.
Het teken voor een volgende traan,
om in snellere vaart diezelfde weg nog eens af te gaan.
Reacties op dit gedicht
| trolletje: | Zondag, maart 02, 2003 14:04 |
| ik voelme krak hetzelfde hoe kan dat nu? | |
| Carama Chad: | Zondag, maart 02, 2003 11:13 |
| als je nu een grijns trekt zie je die druppel al een gans andere weg op gaan moet je eens proberen voor de spiegel, het helpt je alles te relativeren :) ^__^ |
|
| Susanne X: | Zondag, maart 02, 2003 10:20 |
| Werkelijk beschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jacq... | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||