De angst voor wat ik zo graag wou voorkomen
De angst om nooit meer over jou te dromen
Is niet voor niets geweest maar was dus terecht
Mijn hart is vandaag voor de zoveelste keer berecht
Maar ik hoef mijn tranen niet meer te drogen
Want ze bevriezen gelijk in mijn ogen
Een stekende pijn voel ik nou in mijn hart
Het is koud en alles om me heen is zwart
Waarom voel ik me nou weer zo verdomd klein
En waarom heeft het weer niet zo mogen zijn
Mijn adem stokt wanneer mijn hart overslaat
Hoelang duurt het voor hij helemaal stil staat
De tranen uit mijn hart blijven maar stromen
Ik voel hoe de angsten naar mij toe komen
Want ik heb me aan een waanbeeld vastgeklampt
Dat beeld is nu als sneeuw voor de zon verdampt
Verdwaald tussen de hemel en de aarde
Zakt als maar verder mijn eigenwaarde
Ik word steeds verder naar de hel gezogen
Want ik voel me door de liefde bedrogen
Ton Rijkers: | Dinsdag, maart 04, 2003 13:10 |
Hoi Essie, Als de wegen van de liefde uit elkaar gaan lopen...hebben er twee verdriet... Je hebt je gevoel van pijn en onmacht heel mooi weergegeven...Overigens weet ik hoe dat voelt...want ooit heb ik de zelfde ervaring moeten verwerken... Groetjes en sterkte, Ton |
|
Wim Meeus: | Zondag, maart 02, 2003 21:19 |
De volhouder wint ... Het verdriet verdwijnt ... Het geluk komt weer ... Net als de liefde ... XXXXX en knuffff Groetjes van Wim |
|
Socrates: | Zondag, maart 02, 2003 19:23 |
heb dat gevoel ook gehad (maar dat weet je al). nu heb ik iemand leren kennen die met dat allemaal doet vergeten. al m'n zorgen zijn aan het verdwijnen. Ik hoop dat je ook iemand nieuw vindt die je een andere wending kan geven aan je bestaan. Ik wens je het allerbeste toe en sta open voor nieuwigheden ( zowel gebeurtenissen als mensen ) groetjes, marcsjuh |
|
Gijss: | Zondag, maart 02, 2003 19:06 |
Waarom heb ik je gvd weer zo klote laten voele,ik kan daar ni tegen.Wanneer jij je klote voel ik me ook zo en ik kan er ni tegen dat ik niks voor je kan doen.Ik had zelf ook al het gevoel dat dit zou gebeure,maar ik kan ni meer doen dan eerlijk tegen je te zijn.Kzit hier nu zelf te janken, waarom moet dit nou zo.Misschien moet ik je een tijdje ff met rust laten, ik weet het ook ff ni meer. | |
karin jansen: | Zondag, maart 02, 2003 19:00 |
he, kop op, je moet jezelf niet zo naar beneden halen, daar kom je niet ver mee ... veel sterkte toegewenst heel mooi gedicht trouwens |
|
Auteur: Esther Millenaar | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 02 maart 2003 | ||
Thema's: |