laat me gaan!
Kon ik maar 8 jaar terug
Het geluk van een kind
vrij van de stress
onbekende voor de dood
Voor hij mn leven kwam controleren
mn zelfrespect en levenslust
zonder omkijken afnam
einde van de strijd afwachtend
lijdt ik dit klote leven
Reacties op dit gedicht
| Astro: | Dinsdag, maart 04, 2003 00:51 |
| Zijn jullie al uit elkaar en laat hij je niet met rust?? Of??? Ik weet niet precies wat er loos is maar laat je niet kapot maken!! Laat je niet oor zo een laml*l uit het veld slaan!! Laat zien dat jij de sterkste bent en daar zal hij geen genot aan kunnen beleven!! Succes!!! | |
| anne(14): | Zondag, maart 02, 2003 22:35 |
| Mooi, heel herkenbaar... Het is afwachten tot het over is, maar doe 't niet uit jezelf, vroeg of laat zal 't goed komen! dikke kus anne |
|
