Zwarte zuilen
“Zwarte zuilen…”
Zwarte zuilen steunen
De gewelven van mijn hart
En ik strompel door de gangen
Op zoek naar genegenheid
Om liefde te vervangen
Na zijn vermeende valse start
Maar ik stuit steeds op verlangen
Bereden door verlegenheid
Zo besluit ik tot het sluiten
Van een pact met eenzaamheid
De poorten worden verzegeld
De zuilen neergehaald
Vreemden blijven buiten
Tezamen met de spijt
Zo houd moed de boel geregeld
Tot zij mij naar buiten haalt
Zij die me alsnog
gelukkig maakt…
Reacties op dit gedicht
| Cartooneken: | Zaterdag, maart 08, 2003 09:23 |
| *knuffff* Kus Toonie |
|
| christina: | Maandag, maart 03, 2003 05:38 |
| hee meneertje kom op he liefs knuffie mam |
|
| Roxette: | Maandag, maart 03, 2003 00:43 |
| ...ik schreeuw van afstand dat verdriet je prachtig laat schrijven... werp snel een knuffel naar binnen...en wens je sterkte... Rox |
|
| Charissa: | Maandag, maart 03, 2003 00:30 |
| Ben ik ff blij dat Chey en ik geen vreemden zijn :-) Knuff van ons |
|
| wijnand.: | Maandag, maart 03, 2003 00:28 |
| Probeer het te verwerken Knap weergegeven |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Basje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||