Bevroren in wit
het perkament blijft leeg
een stille aangeslagenheid
verdroogt de woorden
niet verlegen maar te diep
weerklinken de klanken
die ongeschreven treuren
geen letters kunnen vertalen
wat gevoel geluidloos schreeuwt
dus het maagdelijk wit
is wat eenzaam achterblijft
de vingers op slot slaat
zonder overtollige zielssporen
ze wil verhalen loslaten
doch gietijzeren poorten
slaan verlammend dicht
en tijd vliegt razend voorbij
zodat alles na vele eeuwen
compleet vergeten zal zijn
| gunther vandenberghe: | Maandag, april 21, 2003 21:27 |
| Jou diepten zijn net zo sterk als je hoogten (steeds met veel geladenheid) je kruipt traag maar zeker mijn ziel binnen. Bij mij en ben zeker bij vele anderen. Om jou te vergeten moet we ook onszelf vergeten. Sterk gedicht kampioen. |
|
| victor ruhlmann: | Donderdag, maart 06, 2003 21:43 |
| Ze zal beloond worden want de angst vindt nooit dezelfde inspiratie | |
| herfstkind: | Donderdag, maart 06, 2003 18:31 |
| Enorm mooi geschreven. Trouwens bedankt voro eht verbeteren van mijn gedicht. In tegendeel in appriceer het enorm. Bedant voor eht genieten van deze mooie woorden. Ben nu al een fan! hihi liefs |
|
| michris: | Maandag, maart 03, 2003 21:59 |
| soms heb je niet de woorden om te zeggen wat je wilt soms hoef je de woorden ook niet meer te schrijven omdat ze al door een ander voor ons zijn ingevuld en is een groot deel van ons levensboek al klaar dat we zo graag zelf hadden willen schrijven... liefs, michris |
|
| PeterdB: | Maandag, maart 03, 2003 21:17 |
| Heel stemmig Sheen en geschreven op een passende achtergrond in mooie (ver-)vage(nde)letters | |
| lani: | Maandag, maart 03, 2003 15:15 |
| gewoon genoten sheena :) !!! x-x-x |
|
| Laurens Windig: | Maandag, maart 03, 2003 14:28 |
| Vermoeide takken Alleen op de helling van het leven tegen zonlicht waait de wind duizelig van al het zwemmen zwieren zwaaien, zweven even rusten zodat jij jezelf weer vind ;knipoog; |
|
| Ria Overwater: | Maandag, maart 03, 2003 13:02 |
| Komt wel weer, dit op zich is al een 'hele mooie stap' in de goeie richting. Sterkte en geduld... Liefs Ria |
|
| ~Marina~: | Maandag, maart 03, 2003 08:35 |
| rust om na te denken, over wat komen gaat in plaats van wat was, wil nog wel eens poorten openen... gedult, woorden zijn altijd tijdelijk weg... liefs, Mar |
|
| christina: | Maandag, maart 03, 2003 05:36 |
| allen schrijven we geschiedenis soms zonder pen dat staat het in het geheugen gegrift over een paar eeuwen zekf over 1 eeuw ben ik er niet meer maar jou vergeten zal ik niet meermin zolang ik leef daar heb ik geen boek voor nodig liefs en stiekem knuffieee |
|
| Auteur: Brenda | ||
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||