Voorbij
We hadden ruzie, keer op keer
En nu ben je er niet meer
Waarom heb je dit gedaan?
Ik begrijp het niet
Het doet pijn dat je me verliet
Je geest zwerft nu ergens tussen de bomen
En ik denk eraan je na te komen
De afstand tussen onze harten leek soms klein, soms groot
En nu ben je dood
Ik weet niet meer wat ik moet doen met mijn leven
Maar zal altijd om je blijven geven
Je was de eerste jongen die om me gaf
Maar toch vind ik je nu heel laf
Je had niet mogen spelen met je eigen leven
Ik zal het je dan ook nooit vergeven
Ook al wou ik niets meer van je weten...
...ik zal je toch nooit vergeten.
En nu ben je er niet meer
Waarom heb je dit gedaan?
Ik begrijp het niet
Het doet pijn dat je me verliet
Je geest zwerft nu ergens tussen de bomen
En ik denk eraan je na te komen
De afstand tussen onze harten leek soms klein, soms groot
En nu ben je dood
Ik weet niet meer wat ik moet doen met mijn leven
Maar zal altijd om je blijven geven
Je was de eerste jongen die om me gaf
Maar toch vind ik je nu heel laf
Je had niet mogen spelen met je eigen leven
Ik zal het je dan ook nooit vergeven
Ook al wou ik niets meer van je weten...
...ik zal je toch nooit vergeten.
Reacties op dit gedicht
| Bragan: | Maandag, juni 10, 2024 14:33 |
| Hellieke, Na al deze jaren ben ik je nooit vergeten... al weet ik dat je je eigen leven mooi hebt uitgebouwd. Weet dat ik erg blij ben voor jou. Je verdient het. Veel liefs, Always Bragan |
|
| Iejoor: | Woensdag, maart 05, 2003 19:46 |
| Vergeten hoeft niet, om er bovenop te komen... Sterkte. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hellieke | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||