Blind v(r)ouwverdriet
ALS JE KON ZIEN HOE
je onklare blikbries
door wimpersnaren glad
strijkt nooit de vouwen
in mijn huid, al jaren
verstreken terwijl
IK ZAG DAT JE DACHT DAT
achter mijn tranen stilte
blonk en klonk of meer
vormde met druppels
in strijkende kijkers die
gedachten deelden terwijl
JE OGEN STREELDEN
mijn slaap droog - beter
laat dan nooit woordverwachtingen
kussen vluchtig en een beetje roos
kleurige lipstick op hedenhuid
terwijl m’n navel knipoogt
VERDRIET MINDER WAZIG
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: pooky | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 07 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||