Mocht ik maar
één keer in je ogen kijken
en kunnen zeggen wat
ik denk
en mocht je maar
één keer luisteren
naar wat ik zeg
Zou ik ook maar
één minuut woorden vinden
voor wat ik je wil
duidelijk maken
en mocht ik één keer
niet alles trug inslikken
wanneer ik je zie
Dan zou ik zeggen:
Luister
het is
voorbij
de wind heeft alles weggewaaid
het ijs is gesmolten
de zomer gegaan
Luister
(zou ik zeggen)
Luister je bent een
vriend voor me
ik acht je maar dit is
echt
nu
verleden
Je bent herinnering
En dan zou ik me gewoonweg
omdraaien
en gaan
zonder nog een woord te
zeggen
Ben ik te hard?
Toch weet ik diep in mij dat harder is
te liegen elke
keer wanneer
ik niet wil zeggen
Dat mijn liefde verleden
geworden is
Ja, ik zou me omdraaien
misschien zou ik later wenen
maar ik zou met opgeheven hoofd
en zonder te aarzelen
gaan