vrije dieren braken niet
ik ben een gevangen dier
gevangen in mijn eigenhaat
hopend ooit weer vrij te zijn
hopend op een ander leven
maar een gevangen dier heeft het eigenlijk nog goed
het wordt gevoed, heeft nooit honger
kent geen gevaar, is altijd veilig
eerlijk gezegd wil ik niet vrijgelaten worden
ik wil graag een eigen leven
een leven waar ik het kan laten om steeds weer te braken
maar
dan zal ik verloren zijn
ik ben een tam dier geworden
mijn leventemmer, mijn boulemia
het is mijn houwvast geworden
zonder hem...
sta ik alleen.
gevangen in mijn eigenhaat
hopend ooit weer vrij te zijn
hopend op een ander leven
maar een gevangen dier heeft het eigenlijk nog goed
het wordt gevoed, heeft nooit honger
kent geen gevaar, is altijd veilig
eerlijk gezegd wil ik niet vrijgelaten worden
ik wil graag een eigen leven
een leven waar ik het kan laten om steeds weer te braken
maar
dan zal ik verloren zijn
ik ben een tam dier geworden
mijn leventemmer, mijn boulemia
het is mijn houwvast geworden
zonder hem...
sta ik alleen.
Reacties op dit gedicht
| zwartwitje: | Zaterdag, januari 08, 2005 01:48 |
| je bent niet meer alleen, dat weet je nu wel... we denken hetzelfde, we leven hetzelfde.... grtz zwartwitje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: watersun | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||