Verslagen..
Innerlijke pijn en verdriet voel ik
nu ik jou zo zie zitten;
kwetsbaar en verslagen..
Ik denk aan het verdriet thuis,
aan mijn vader,
die de verleiding van alcohol
ook niet kan verdragen..
Altijd heb ik mezelf voorgenomen
niet iemand te nemen zoals hij..
Ik wilde niet van zo'n iemand houden,
maar toch, daar zit jij...
De blik in jouw ogen,
door drank verslagen
en er aan overgegeven...
Waarom moest ik net van jou gaan houden
en tegen m'n voornemens ingaan?!
Waarom moet alles anders lopen
in dit leven??