spiegeltje
SPIEGELTJE
scherven vallen,
op de grond,
luid gerinkel,
zacht gesnik.
voeten stampen,
over het glas,
boos en verdrietig,
om het nooit meer te zien.
tranen stromen,
spiegel op de grond,
jezelf niet willen zien,
ergenis om jezelf.
woedent trof je vuist,
door het glas van de spiegel,
tranen stromen over je wangen,
waarom is alles zo oneerlijk?
08-03-03
Reacties op dit gedicht
| Zasan: | Zaterdag, maart 08, 2003 21:50 |
| Kom op had. Wat is er gebeurt? Het ging toch beter met je? Spreek je gauw weer op MSN, hoop ik. |
|
| tim balthazar: | Zaterdag, maart 08, 2003 21:21 |
| heeeel mooi ik ben bevangen in uw gevoel ook omdat ik het herken kusjes tim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: hadassah | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||