Hersenschimmen
Knisperende zandkorrels onder mijn aarzelende voeten
Brekende schelpen een voorbode van een onzekere toekomst
Opdringerige sneeuwvlokken, tranen van het voorbij gaan
De foto die langzaam vuur vat
Onze vage trekken verterend
Elke herinnering uitgewist
De uitdovende kaars bleek en stil
*
Reacties op dit gedicht
| *-*justmii*-*: | Donderdag, maart 09, 2006 14:25 |
| soms is het het moment dat zegt dat je het weg moet doen,, maar later zal je het mischien nog nodig hebben :) echt een mooi gedicht.. mooi verwoord :) XxX just from mii XxX |
|
| Susanne X: | Zondag, maart 09, 2003 12:58 |
| Droevig... Helaas verdwijnen herinneringen niet altijd, wanneer je de foto's verbrand... Prachtig gedicht! | |
Over dit gedicht
| Auteur: justme | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||