buiten beeld

Alles even buiten beeld geraakt
toen jij daar vóór kwam staan:
de tuin, het dagelijkse huis,
de avondkamer nakijkwerk.

Niets zal ook ooit nog eender zijn,
of liggen in hetzelfde licht,
zelfs bij een stap opzij:
het verre dorp, de wagen met de os.

Ik zit er niet zo mee, zolang jij
blijft mijn uitzicht
op het verre sprookjesbos.

Geschreven door

Theo van de Wetering

Reacties op dit gedicht

Theo van de Wetering vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Sheena:	Maandag, maart 10, 2003 23:42
laatste strofe loopt voor mijn gevoel niet helemaal lekker, kan ook zijn dat ik het verkeerd interpreteer ;-) de rest, is weer om te smelten ... Sheen

Over dit gedicht

Auteur: Theo van de Wetering
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 10 maart 2003
Thema's: [Geluk] [Liefde]