De stilte van de dag
de stilte van de dag
vreet als een zuur in mijn huid
en iets daar onder
borrelt reeds een tijd
het ongenoegen
onafgewerkte zaken
achtervolgen me
alles stapelt op en
de uitweg lijkt
verstopt
enkel de boel dynamiteren
alles weg, nieuw begin
verse ademlucht
mijn schreeuw
lijkt ongehoord
^__^
Reacties op dit gedicht
| margot: | Dinsdag, maart 11, 2003 15:27 |
| ontstopper...wie onderweg is,vernieuwd zich met elke stap toch!!! liefs,margot |
|
| Laurens Windig: | Dinsdag, maart 11, 2003 12:36 |
| Gewoon overgeven! | |
| tim balthazar: | Maandag, maart 10, 2003 16:37 |
| heeel mooi groetjes tim |
|
| Margaritha: | Maandag, maart 10, 2003 13:38 |
| Welnee, als je je schreeuw zelf hoort ben je al een heel eind op de goede weg....:-)) | |
| waterval: | Maandag, maart 10, 2003 13:38 |
| nooit dynamiteren zonder oordopjes want zo'n knal zou men wel horen......;-)))) zou het echt wel de moeite lonen?........ |
|
| MayadeBij: | Maandag, maart 10, 2003 13:11 |
| Snap het, helemaal, | |
Over dit gedicht
| Auteur: Joris Daelemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||