Lieve Ama,
het is gebeurt, na al die tijd,
mijn gedachten zijn vervult, met verdriet en spijt.

Had ik maar wat voor je gedaan, is het enige wat ik dacht,
en in gedachte herhaalde ik nog eens jouw naam, die schreeuwde ik uit in volle kracht.

Je had het kunnen verwachten, waren de troostende woorden van buitenaf,
maar toen ze tot me doordrongen, klonk het allemaal zo laf.

Hoe moet het met die lieve opa, wat moet ik zeggen als ik hem zie,
maar ik kan hem alleen maar sterkte wensen, en een kusje, misschien wel twee of drie.

Ama, ama, lieve ama, ik wens je een hele mooie tijd,
en ook al klinkt het als oude woorden, die pijn ben je eindelijk kwijt.

Ik zal van je dromen, ‘s nachts, maar ook overdag,
en als het dan even niet meer gaat, dan zie ik jou voor me, met jouw allerliefste glimlach.

En ga je ons een beetje missen, of heb je even niets te doen,
maak dan een gaatje in de wolken om te spieken,
dan stuur ik jou een hele dikke zoen.

En later zullen we bij je komen, met engelenvleugeltjes waar we nu nog alleen nog maar van durven dromen.
Dus als je belooft dat je nog even wacht,
zullen wij jou in onze hartjes bewaren, en samen doorzetten met gedeelde kracht.

Ama, ama, lieve ama, met je mooie witte haar, we zullen nog evenveel van jou houden,
Alleen zijn wij nog hier, en jij bent daar.


Smascha