Blijven
De moed in woorden
die ik schrijf
met een gehoorzame pen.
Niemand vraagt wat
ik durf.
Niemand zegt
wie ik ben.
Woorden worden gezichten.
Ik ben naar wie ik kijk.
Ik ben op wie ik lijk.
Want ik weet dat ik mag
wat geen enkele gedachte
bereikt
als ik in de spiegel kijk
en zie waarom
woorden gewoon
blijven wachten
tot ik
weer
in jouw laatste
droom
verdwijn.
die ik schrijf
met een gehoorzame pen.
Niemand vraagt wat
ik durf.
Niemand zegt
wie ik ben.
Woorden worden gezichten.
Ik ben naar wie ik kijk.
Ik ben op wie ik lijk.
Want ik weet dat ik mag
wat geen enkele gedachte
bereikt
als ik in de spiegel kijk
en zie waarom
woorden gewoon
blijven wachten
tot ik
weer
in jouw laatste
droom
verdwijn.
Reacties op dit gedicht
| Aran.Luc: | Dinsdag, juni 02, 2009 16:40 |
| sterke ik, graag gelezen |
|
| Erna Muermans: | Dinsdag, maart 11, 2003 22:55 |
| een moeilijk gedicht vind ik ofwel kan ik niet meer goed denken ik wil doorgronden zien wie achter deze woorden zit je laat je moeilijk vatten misschien wist je dit nog niet ook dat ben jij blijkbaar groetjes erna |
|
| tim balthazar: | Dinsdag, maart 11, 2003 20:52 |
| heel mooi groetjes tim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: victor ruhlmann | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||