ik ban je uit mijn leven
zo veel als ik maar kan

ik wil je zelfs niet horen
niet via email
niet via sms
niet face-to-face
niet meer...

laat me nou met rust
je doet me toch maar pijn
laat me mijn eigen zijn...

laat me toch gewoon laten wie ik ben
hou op met me te achtervolgen
hou er gewoon mee op
tot je "normaal" kunt doen...

laat me nou met rust
jij die steekt met je zwaard
jij die uitlacht
je verdient het niet meer
om een vriend van me te zijn...

ofwel
kan je gaan
en zie ik je nooit meer gaan of staan

ofwel
ga je je plooien
ga je jezelf vergooien, ga je jezelf verschonen
ga je corrigeren en
dat ik dan de ware david zie leven

je hebt de keuzes
maar om dat tweede te laten gebeuren
zal er nog veel moeten veranderen
eer het zover is...

voor mij heb je het verknoeid
en niet zomaar voor even maar voor de rest van mijn leven
als
het zo verdergaat

ik wou dat je uit mijn leven bleef
zeker als partner
zeker
misschien
als vriend...

het is aan jou de keuze om te kiezen wat je wilt
om te weten wat je hartje bevindt
om te weten
wat je doel hiermee is...

hiermee zeg ik jou adieu
hiermee zie je mij niet meer terug
gelukkig maar

ik wens je het beste in je leven
zal denken aan jou in mijn gebeden
op een beter leven
hier en nu
en dat je zelf mag geven
wat je mij al die tijd hebt voorgeschreven

laat je bloeien als een rode roos
met al haar bladen open en mooi
zodat we hebben, minder rotzooi...

dus adieu jij daar
en begin alvast met je eigen ikje daar...

me...